Wat is een “rasstandaard”
Een rasstandaard is niets meer of minder dan een blauwdruk waarop wordt aangegeven aan welke voorwaarden een hond van een bepaald ras moet voldoen om het ideaalbeeld van het desbetreffende ras zo dicht mogelijk te benaderen. De rasstandaard wordt opgesteld in het land van herkomst. Daarmee wordt bedoeld het land waar de hond van origine vandaan komt.
In geval van de Field Spaniel is dat dus Engeland. Aanpassingen hierop zullen ook in het land van herkomst moeten worden vastgesteld. (U zult in de Engelse standaard op dit moment ook nog lezen dat de staart van deze honden gecoupeerd wordt, terwijl dat in Nederland al jaren lang verboden is. Sinds kort is er ook in Engeland een coupeerverbod, dus kunnen we een aanpassing van de standaard op dit onderdeel verwachten.)
Hoe belangrijk is zo’n standaard?
Voor fokkers is het benaderen van het ideale rasbeeld belangrijk. Men probeert een zo rastypisch mogelijke Field te fokken. Je hebt als fokker immers de verantwoordelijkheid om het ras zo gezond en goed mogelijk in stand te houden conform de richtlijnen zoals die afgegeven zijn. Bovendien zal de hond die op tentoonstellingen de minste fouten vertoont in vergelijking met de standaard kunnen winnen. Ik schrijf hier bewust “kunnen” omdat er tijdens een keuring op exterieur een persoonlijke factor mee gaat spelen, zijnde de persoonlijke smaak van de keurmeester en zijn interpretatie van de rasstandaard. Een keuring is altijd subjectief en een momentopname.
Hoe belangrijk is de rasstandaard voor U?
Om nu meteen te stellen dat een standaard voor u niet belangrijk is, gaat wat kort door de bocht.
U moet zich afvragen wat u met uw Field Spaniel wil gaan doen. Wilt u er mee naar tentoonstellingen of er ooit eens een nest mee fokken, dan zullen uw eisen voor een pup heel anders liggen dan wanneer u uw Field Spaniel uitsluitend als een echte familiehond beschouwd. Een hond waarmee eventueel wilt gaan jagen zal weer aan andere eisen moeten voldoen. Nadrukkelijk wil ik u aangeven dat niets zo moeilijk is om een pup te selecteren voor een specifiek doel. Het bereiken van een doel hangt van veel verschillende factoren en een flinke dosis geluk af. Op het moment dat u een keuze moet maken bij pups van ongeveer zes weken oud kies je voor het hondje dat op dat moment het meest het beeld benaderd dat u zoekt, Maar of dat na twee jaar nog het geval is? Het streven is om samen met de nieuwe eigenaar de pup te selecteren die het beoogde doel zo dicht mogelijk benaderd. Het spreekt voor zich dat een “showhond” of een eventueel ouderdier de standaard dichter moet benaderen dan de werk- of huishond. Waarbij ik nadrukkelijk wil stellen dat het een het ander niet hoeft uit te sluiten.
Rasstandaard Field Spaniel
Algemeen voorkomen:
Een mooie, adellijke, gehoorzame en sportieve hond, actief en met een groot uithoudingsvermogen.
Eigenschappen:
Ideale hond voor het jagen voor de voet of als gezelschap op het platteland.
Karakter:
Bijzonder gezeglijke, actieve, gevoelige, maar onafhankelijke natuur.
Hoofd en schedel:
De uitdrukking moet de indruk van voornaamheid, karakter en adel geven. Goed ontwikkelde schedel met duidelijke achterhoofdsknobbel. Een verdikking vlak onder de wenkbrauwen geeft grofheid aan het gehele hoofd. Gering verhoogde wenkbrauwen. Gematigde stop. Voorsnuit lang en droog, noch spits, noch vierkant. Vanaf de zijkant bekeken geleidelijk met een boog verlopend van neus naar keel. Goed ontwikkelde neus met wijd open neusgaten.
Ogen:
Wijd open, amandelvormig oog met goed aangesloten oogleden, die niet uitgezakt mogen zijn. Ernstige en zachte uitdrukking. Donker en hazelnootkleurig.
Oren:
Gemiddelde lengte en breed, laag aangezet en goed behaard.
Mond:
Volledig scharend gebit, sterk en volledig. De boventanden moeten de ondertanden bedekken en haaks in de kaak geplaatst zijn
Nek:
Lang, sterk en gespierd, om het de hond mogelijk te maken zijn prooi te apporteren zonder vermoeid te raken.
Voorhand:
Lange, schuine schouder, die goed naar achteren geplaatst is. Voorbenen van gemiddelde lengte met rechte, vlakke beenderen.
Lichaam:
Diepe, goed ontwikkelde borst. Middelmatig gewelfde ribben. Lengte van de ribbenkast is ± 2/3 van de lichaamslengte. Strakke sterke zij en lendenen, goed gespierd. Achterhand: Sterk, gespierd en matig gehoekt. Laag aangezette spronggewichten. Voeten: Niet te kleine, aangesloten voeten met stevige voetzolen. Manier van lopen: Lange, rustige en ruime stap met grote stuwkracht vanuit de achterhand.
Staart:
Laag aangezet, nooit hoger gedragen dan de ruglijn. Mooi bevederd en vrolijk gedragen. Reikt ongeveer tot aan het spronggewricht. Middelmatig lang en in verhouding met de rest van de hond.
Vacht:
Lang, glad, glanzend en zijdeachtig van structuur. Nooit krullend, kort of draadharig. Dicht ingeplant en bestand tegen weersinvloeden. Overvloedige bevedering op de borst, aan de buik en de achterzijde, maar niet vanaf het spronggewricht tot aan de grond.
Kleur:
Zwart, leverkleurig of schimmel. Elk van deze kleuren in combinatie met tan. Wit en schimmel op de borst is toegestaan. Zwart/wit of leverkleurig/wit is niet gewenst.
Afmeting:
Schouderhoogte ±46 cm (18 inches) Gewicht: ±18 - 25 kg (40 - 55 lbs)
Opmerking:
Reuen moeten in het bezit zijn van twee, normaal in het scrotum ingedaalde testikels.
Fouten:
Ieder gemis van bovenstaande punten moet aangerekend worden als een fout. De ernst van de fout zou zodanig beoordeeld moeten worden dat deze in de kwalificatie tot uitdrukking komt.